با اینکه روضه‌ خوانم و می‌خوانم از «شما»         فهمیده‌ام که "هیچ" نمی‌دانم از «شما»

یا  ایها‌  العزیز!      ذلیل    معاصی‌ام؛                باید ز شرم  چهره  بپوشانم  از «شما»

می‌ترسم از رسیدن آن جمعه‌ای که "من"          قبل از سلام   روی بگردانم  از  «شما»

رویی نمانده‌است به چشمت نظر کنم؛             پس بی‌دلیل نیست، گریزانم از «شما»

"من" اصل "انتظار"   تو را  برده‌ام  ز یاد؛             با  انتظارهای   فراوانم   از  «شما»

"من" نان، به نرخ نام "تو" خوردم حلال کن!          محض رضای ذائقه می‌خوانم از «شما»

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نويسنده : نيک انديش | تاريخ : یک شنبه 24 مهر 1390برچسب:شعر,اشعار,شعر امام زمان,شعر حضرت مهدي,اشعارامام زمان,اشعار حضرت مهدي,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |